Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M. Duo Reges: constructio interrete. Hoc est non dividere, sed frangere. Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D. Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia. Quid vero? Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Nunc de hominis summo bono quaeritur; Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Ergo in gubernando nihil, in officio plurimum interest, quo in genere peccetur. Omnium enim rerum principia parva sunt, sed suis progressionibus usa augentur nec sine causa;

Quanta autem ab illis varietas argumentorum ratione concludentium eorumque cum captiosis interrogationibus dissimilitudo! Quid, quod plurimis locis quasi denuntiant, ut neque sensuum fidem sine ratione nec rationis sensibus exquiramus?

Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia.

Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. An tu me de L. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Verum esto; An nisi populari fama?

Efficiens dici potest.

Non risu potius quam oratione eiciendum?

Poterat autem inpune;

Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere.

Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas? Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Quid iudicant sensus? Et ais, si una littera commota sit, fore tota ut labet disciplina. An tu me de L. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio.

• Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur.
• Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est;
• Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.
• Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium.

Atque his tribus generibus honestorum notatis quartum
sequitur et in eadem pulchritudine et aptum ex illis tribus,
in quo inest ordo et moderatio.

Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.

1. Et quidem Arcesilas tuus, etsi fuit in disserendo pertinacior, tamen noster fuit;
2. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur;